Szkoła w Prawnie powstała po pierwszej wojnie światowej w roku 1917. Podobne szkoły były prawie w każdej wsi należącej do obecnego obwodu szkoły. Była więc szkoła o jednym nauczycielu w Prawnie, w Mazanowie i w Pocześlu. W latach trzydziestych istniała w Prawnie „Publiczna Szkoła Powszechna II stopnia”. Klasy lekcyjne mieściły się w wynajętych izbach chłopskich. W szkole pracowało po dwóch lub trzech nauczycieli. Nauka odbywała się w klasach łączonych. Absolwenci szóstej klasy szkoły chcąc otrzymać świadectwo ukończenia szkoły podstawowej, uczęszczali drugi rok do klasy szóstej lub dochodzili do klasy siódmej w Józefowie. Podobna sytuacja trwa do roku 1945. Wiosną roku 1945 powstaje siedmioklasowa Szkoła Podstawowa w Prawnie. Początkowo pracowało w niej dwuch nauczycieli.  Nauka odbywała się nadal w klasach łączonych.

Od roku 1924 szkoła posiadała własny plac. Uzyskała go tym sposobem, że w tym roku rozgorzał spór na tle religijnym. Zwolennicy kościoła narodowego chcieli na placu należącym do ogółu budować własny kościół.  Miejscowy proboszcz kościoła rzymsko-katolickiego chcąc temu zapowiedz podsunął myśl obywatelom popierającym kościół rzymsko-katolicki, aby plac przekazać dla szkoły. Tak też postąpiono. Kościoła nie wybudowano, a szkoła uzyskała własny plac leżący w środku wsi i na zbiegu dróg należących do obwodu szkolnego. Na tym placu postawiono barak poniemiecki sprowadzony przez mieszkańców Prawna z przeznaczeniem na szkołę. Trzeba było jeszcze włożyć wiele pracy zanim można było rozpocząć w nim naukę.

W roku 1952 dzięki staraniom kierownika szkoły Jana Błaszczyna ludność obwodu szkolnego opodatkowała się i za uzyskane pieniądze wyremontowano stojący na placu szkolnym barak. 1 września 1952 roku odbyła się uroczystość oddania do użytku tej nowej szkoły, niedoskonałej w prawdzie lecz zmieniającej radykalnie warunki pracy w szkole. Zajęcia odbywały się już w jednym budynku.

W latach 1954-1961 niewiele zmieniło się w warunkach pracy w szkole w Prawnie.

W  1962-1963 roku nie ma nadal nadziei na szybką zmianę na lepsze. Budowa szkoły jest w planie na lata przyszłe.

W szkole pracują organizacje: harcerska, zuchowa, PCK, prowadzą akcje „niewidzialnej ręki”.

Wiosną 1964 roku Prawno otrzymało energię elektryczną, i w związku z tym szkoła otrzymała telewizor, z którego korzystali wszyscy mieszkańcy Prawna.

Na skutek reformy szkolnej w roku 1965/1966 do szkoły podstawowej zostaje dodana jeszcze jedna klasa i szkoła staje się szkołą ośmioklasową.  Warunki pracy nadal nie ulegają poprawie. Prezydium GRN kieruje pismo do kuratorium w Lublinie z prośbą o przyspieszenie budowy szkoły. W odpowiedzi otrzymuje pismo, które zapewnia, że szkoła wchodzi do planu budowy na rok 1967.

W 1967 roku okazało się, że niestety nie weszła do planu na rok 68 budowa szkoły ze względów politycznych. Żadne sterania nie zmieniają instytucji. W kwietniu 1968 roku województwo otrzymuje przydział na kilka inwestycji oświatowych i jedną z nich jest szkoła w Prawnie. Budowę obejmuje Kraśnickie Przedsiębiorstwo Budownictwa Mieszkaniowego.

Przedsiębiorstwo obiecuje zakończyć budowę za rok.

9 października odbywa się uroczyste przekazanie szkoły do użytku. Wszystko dopięte na ostatni guzik.